Rabanal del Camino - Riego de Ambrós 

Een prachtige ochtend. De nieuwe dag kondigt zich rozerood aan terwijl de volle maan nog aan de donkerblauwe hemel straalt. We lopen onmiddellijk omhoog en na anderhalf uur kom ik in Foncebadón, een ruïne die nieuw leven wordt ingeblazen. Een prima bar waar Cathy, Gerard en Jan al zitten. Gerard biedt me brood met ei en een jus aan. Je kent elkaar amper en ik drink vrolijk uit zijn glas. Ik sla yoghurt en een banaan in. Drie kwartier door de bossen en daar is het Cruz de Hierro (ijzeren kruis), letterlijk en figuurlijk een topper op de camino. Ik heb mijn steentjes neergelegd. Met Hedy bid ik een gebed dat ze speciaal voor deze gelegenheid bij heeft. Ik sms naar Luc die ons nu op de hielen zit. Daarna begin ik aan de afdaling. Een half uurtje verder in Manjarin heeft tempelier, Thomas een optrekje. Het is een wonderlijke man en hij houdt een preek over vrede en de camino. Dat klopt: iedereen is vriendelijk, deelt wat ie heeft: een glas melk, een stuk kaas, brood... verhalen, pleisters..

De weg gaat eerst nog wat op en neer maar dan begint een steile afdaling. Ik voel mijn voeten in alle toonaarden. De groene bergen en het uitzicht is spectaculair. Na dik twee uur komt El Acebo in zicht, een kluitje leigrijze daken, een vrij nieuw dorp uit de grond gestampt voor de camino. Bij de eerste bar zitten Hedy en Dieter en binnen het half uur komt ook Luc die ik sinds Burgos niet meer zag. Na een uurtje rust, lopen Luc en ik naar Riego de Ambrós en kletsen bij over de afgelopen dagen. 

Hedy heeft al voor een bed gezorgd in de albergue. Dan volgt het ritueel van douchen en spullen wassen. Inmiddels is het 19 u. en etenstijd. Met zijn zessen schuiven we aan voor het pelgrimsmenu. ´t Wordt een gezellig etentje en een mooie avond, nog dik 25 graden. Ik ben moe en lig om 21.30 u. al in bed en ben niet de enige. 

volgende pagina