El Burgo  Ranero - Puente Villarente

Bij zonsopgang op pad langs een lange weg parallel aan de straatweg waar maar een paar auto´s per uur langskomen. Vier beekdalletjes verder en 12 km. lopen en ik kom in Reliegos, een klein gat waar voor ons, pelgrims, vooral de bar van belang is. Ik bestel een empanada, soort gebak gevuld met tonijn en erg voedzaam. Na nog een dik uur lopen komen we in Mansilla de las Mulas. Een streekcentrum met sporen van een middeleeuws verleden: dikke stadsmuren die wel de tand des tijds doorstaan maar niet de vooruitgang. We lunchen in een tuin bij een restaurant en bezoeken de Mariakerk - goed voor een stempel. Nog even over de markt en via een mooie brug over Esla verlaten we het stadje. Het pelgrimspad gaat langs groene landerijen enerzijds en een druk bereden provincieweg anderzijds. De velden danken hun groene kleur aan de ingenieuze aquaducten die voor bevloeiing zorgen. Voor het eerst vind ik het langs razende verkeer hinderlijk. Als we weer een mooie brug (puente) oversteken zijn we in Puente Villarente. Daar in een gezellige privé albergue, San Pelayo, waar we met zijn achten in de roze slaapzaal liggen. Hedy verwerkt onze etensresten met brood. Na het avondeten nog even naar de patisserie voor koffie met gebak. Hier in Spanje hebben ze verstand van zoetigheid.

Morgen willen Hedy en ik tegen de middag in León zijn en daar nemen we een hotelkamer; lijkt me heerlijk na weken slaapzaaltjes.

volgende  pagina