Tweede etappe Hollandsche Rading - Wilnis

Hannie brengt ons naar Hollandse Rading met haar nieuwe autootje.
Ruim half tien staan we in de startblokken. De dag begint wat grijzig; best wandelweer. We starten bij de graaf Floris V weg, een rustige asfaltweg met rechts boom en bos en links rustieke huizen, vakantieparkjes en een paar fokkerijen van paarden zo te zien. Dan stappen we over op een parallel lopende landweg, nog rustiger met rechts een brede sloot vol riet en links boerderijen, weiland en maïsakkers. De weg gaat over in de kanaaldijk en het landschap wordt heel open. Het kanaal is ook hier een brede sloot her en der verzand. Dit kanaal had de Vecht met de Eem moeten verbinden maar verzandde in de Gooise stuwwal. We lopen nu op een brede polderweg met betonstroken. Rechts een stiltegebied met een paar moerasbosjes en weilanden die reiken tot Nieuw-Loosdrecht. Links woest weiland vol russen, trilveen en waterplassen; vroegere leggakkers ten ondergegaan aan het spel van water en wind. Langzaam breekt de zon door en het wordt mooi herfstweer.
Bij het eerste huis van Tienhoven gaan we linksaf het asfalt op langs aantrekkelijke, kleine huizen, prachtig  gelegen. We passeren 'de trouwe Wachter', een molen die zijn naam te danken heeft aan de molenaar die met de stand van de wieken onderduikers waarschuwde tijdens de tweede wereldoorlog.
Tienhoven is een dorp met hoofdzakelijk lintbebouwing langs een hoofdweg. We steken deze over, gaan vijftig meter naar links en nemen een polderweg tussen de weilanden tot aan een Griendweg die ons terug naar het Tienhovens kanaal leidt. We steken het kanaal over en gaan de poort in van recreatieterrein 'De strook'. Een groot, rood bord waarschuwt dat vandaag het winterseizoen begint en de poort vroeger sluit.
'De Strook' is een langgerekt strand met uitgestrekte gazons als ligweiden, aan de rand van de Vijfde Loosdrechtse Plas. Een 'roodwitje' verleidt ons tot te ver doorlopen, dus keren we op onze schreden terug naar de tweede brug. We passeren een grote jachthaven en wandelen tot het voormalige fort Tienhoven. Daar is onze weg afgesloten; uitgerekend vandaag wordt een bruggetje geasfalteerd.
Een behulpzame fietser zegt dat we rustig kunnen doorlopen want het bruggetje is maar een paar honderd meter lopen. Zo gezegd, zo gedaan. Twee mannen zijn met het asfaltdek van de brug in de weer. 'Kunnen we misschien via de balustrade?' 'Nee, dat kan niet.' We kunnen gelukkig over een trappetje over een hek en een weg volgen parallel aan ons pad, iets wilder. Bij de volgende brug komen we van zelf op onze weg en lopen over een houtwal die zich verbreed tot een bosje aan de rand van Landgoed Gunterstein.
Via een prachtig bospad met veel omgewaaide boomstammen waar we overheen klimmen, bereiken we de Vecht en volgen die enkele honderden meters stroomopwaarts tot Breukelen. Bij de brug picknicken we met zicht op slot Gunterstein, een kasteel met veel geschiedenis, lees: regelmatig verwoest tot de grondvesten. Het kasteel, vroeger ridderhofstad werd in 1681 herbouwd door een rijke koopmansweduwe. Het is gebouwd in classicistische stijl door de Amsterdamse architect Adriaan Dortsman.
Daarna lopen we over de markt en langs de kerk rechttoe rechtaan tot het Amsterdam Rijnkanaal. Er blijkt een sluipweggetje omhoog naar de grote brug die we oversteken en dan afdalen naar de kleine woonwijk bij het station. Ed Kroket slaan we over, gaan onder het spoor en de snelweg door en lopen door het kleine buurtschap naar de brede sloot, de grote Heicop. Over een grasdijk lopen we tussen de weilanden naar Portengense brug, steken daar de weg over en volgen verder het water. Net voor 'het eiland in het weiland' kunnen we de Heicop oversteken met een pontje dat we zelf kunnen bedienen. Leuke verrassing!
Toen we er in het voorjaar liepen was het er nog niet. We lopen nu over een grasdijk langs de Bijleveld, passeren de Spengense molen en belanden in de baggerwerkzaamheden aan de kop van de Geer. We volgen de ons bekende Geerkade met zijn boerderijen en landhuizen tot de Enschedéweg. Daar houdt onze dagetappe op en omdat er binnen de 10 minuten een bus uit Woerden langskomt, besluiten we die te nemen tot thuis. Die laatste 4 km. horen toch niet bij het Marskramerpad.

volgende etappe