Vijfde etappe van Holten naar Lettele, dinsdag 18 juni 2013

Een lakenzak alleen is wat fris en we lachen om die slaapzakken die wat krap zitten: blauwe smurf, aangespoelde zeehond! Het is een stralende ochtend en het mussennest kwettert onder de ijzeren dakplaten. We ontbijten met muesliyoghurt en de campingbaas brengt ons als eerste versgebakken broodjes; deze gesmeerd en op pad tegen 9 uur. Een goede kilometer lopen tot de kruising van Pieterpad en Marskramerpad. Onze boswandeling gaat langs paaltjes met wetenswaardigheden. Vorig jaar, aan de andere kant van Holten wandelden we langs de jaren 800 – 900; nu hebben we de 20ste eeuw. Plots een stuk hei en een panoramazicht op de omgeving. Wat een heuvelrug van 50 m al niet doet!

We verlaten de Holterberg en stappen door een landschap met weilanden, boerderijen, meestal over brede zandpaden. We doorkruisen bossen en lopen een stukje asfaltweg tot we onder een tunneltje worden geleid naar de Bosschool, nog volop in bedrijf. Even het spoor bijster tot we het schoolplein verlaten en een roodwitje in het bos schemert. We genieten van het bos. Intussen wordt het steeds warmer en volgt een kilometers lange asfaltweg langs boerderijen en weilanden met veel paarden en ponny's. De weg is overschaduwd door oude eiken, soms beuken. Zo bereiken we Okkenbroek vol kinderstemmen; het is middagpauze op school. Er is een gerestaureerd protestants kerkje, een naoberhuis, bieb en sinds twee weken een kleine buurtsuper. We kopen er fris en eten onze broodjes in de schaduw. Inmiddels is het bloedheet. We zetten weer aan maar lopen natuurlijk niet rechtstreeks naar Lettele maar door de ommelanden. Door velden en beemden langs grote boerenhoven die luisteren naar de naam Erve met de naam van de boer er achteraan. We zoeken de schaduwkant van de hoge bomen en puffen verder. Bij het begin van de Oostermaet vlijen we ons neer op een bankje en houden siësta; heerlijk! Mijn voeten branden. De Oostermaat is een landgoed met enkele boerderijen herkenbaar aan de rode luiken met donkergroene rand. Het heeft nooit bij een kasteel of landhuis gehoord. Rond 1900 is er door een rijk heerschap bos en rododendrons aangeplant; hij wou konijnen en ander wild jagen.
Na dit bos zijn we in Lettele, een kern met pit. We fourageren in de buurtsuper en kunnen er ook geld opnemen. Op een bankje nog een fles fris gedronken.
Dan maken we ons op voor de laatste kilometer en verrassing! Het pad gaat achter de kerk langs en volgt dan een graspad langs een brede, heldere beek: de Lettelerleide. De graskant is gemaaid; het riet ligt er nog slordig en droog. Toch aangenamer dan over de asfaltweg lopen. Een brug over en even verder het bordje: Erve Klein Koerkamp, een groot melkveebedrijf met B en B.
We slapen op een verbouwde deel. Beneden is het koel zitten met zicht op de oprijlaan met eiken. Ik ben doodmoe en doe onmiddellijk een tukje. We hebben een ruime kamer met een grote eettafel. Gelukkig hebben we salades ingeslagen en, met een paar broodjes en een fles wijn is het smakelijk eten van avond. Nog wat TV kijken en rondhangen. Jan ligt al op een oor, Nu hopen dat ik slaap niettegenstaande de tropische temperatuur buiten en nog meer binnen.

Volgende etappe