Tweede etappe: Weesp – Kortenhoef, op zaterdag 1 juni 2013

Een grijze, vochtige ochtend maar het blijft droog. Met de auto naar Weesp waar we onze tocht weer opnemen.

We lopen naar de gracht waar de eerste tentjes opgebouwd worden voor een braderie en doorkruisen het oude centrum. Een blik in de middeleeuwse protestantse kerk. Een sobere kerk, het Woord centraal en het houten gewelf petrol groen geschilderd. We verlaten Weesp via een eilandje met een fort van de stelling van Amsterdam. We wandelen langs de Vecht waar we af en toe een glimp van opvangen want de oever is bezaaid met woonboten met gezellige voortuintjes die bloeien met gouden en blauwe regen en veelkleurig kleingoed. Rechts weiland zover het oog reikt met af en toe een licht verzakte boerderij.
In Muiden komen we in een echt vestingstadje, doormidden gesneden door de Vecht. Een middeleeuwse kerk, nu sober protestants met lichtblauw gewelf en een tentoonstelling van schilderijen met Chassidische thema's. Jan is niet van de exposities onderweg en we lopen verder langs huizen die een tijdspanne van 300 jaar overbruggen. Het Muiderslot rond 1280 gebouwd door graaf Floris laten we, letterlijk en figuurlijk, links liggen. Over de vestingswal keren we terug naar het begin van het stadje en lopen over een grasdijk langs een wetering. Het constante geluid van de snelweg begeleidt ons; beetje hinderlijk. De weilanden worden doorkruist door hoge elektriciteitsmasten met draden als feestslingers en blauw gele treinen. We volgen een eindje een spoor tot we er onder door kunnen. Dan komen we in het natuurgebied van het Naardermeer.

Tussen de schapen en langs jonge oerrunderen wandelen we tot we een schuur en een oude boerderij bereiken. Dan volgen we een fietspad maar om geen natuurschoon te missen worden we weer het weiland ingestuurd langs drassige poeltjes en ruig grasland. Het loopt wat lastig want de koeien hebben de dijk omgeploegd. We volgen de graskade tussen runderen met woeste haardos. Het advies om 25 m. afstand te bewaren konden we niet opvolgen.
Over het spoor bereiken we weer de Vechtoever en worden over een vlonder pad geloodst om niets van het Fort Uitermeer te missen: een kaal, rond fort tot op de steen uitgekleed maar er naast een nieuw horecabedrijf met groot terras aan de Vecht. Nu nog wachten op de zon die aanstalten maakt om door te breken.
We eten een boterhammetje op een blauwe bank die we eerder aandeden op een wandeling. Daarna lopen we richting Vecht en wandelen over een fietspad op de rechteroever tot de eerste brug en komen bij de Spiegelplas. Net ervoor een klaphek en er wacht weer een graskade. Dan rechtsaf een prachtige weg door een moerasbos tussen twee plassen. Bij een paar snoeperige oude boerderijtjes gaan we een bruggetje – even over de hond heen stappen – over om 'het Bergse Pad', een kade tussen de Ankeveensche plassen te volgen. Schitterend met de blauwe lucht die zich spiegelt in de plassen. In Ankeveen steken we de straat over en vervolgen het 'Verlengde Bergse pad' dat nu tussen weilanden loopt tot we het landgoed van Natuurmonumenten tussen de bomen zien schemeren. Ik denk dat we in 's Graveland zijn maar dat klopt niet. We zijn in Kortenhoef en ontdekken dat het dorp veel uitgebreider is dan wij dachten. We volgen de vaart tot de eerste brug, slaan rechts af door een kleine woonwijk en gaan 'de Kwakel' op, een landweg met een paar boederijen. Zo bereiken we de nieuwe wijken van Kortenhoef met riante huizen en een groot bejaardenhuis. Daarna volgt de lintbebouwing met kleine en grote, meestal vrijstaande huizen tot we het eindpunt van onze dagtocht bereiken, niet het café waar we op hoopten.
We zijn er goed en wel of Dilène haalt ons op met de kleinkinderen die onmiddellijk onze kamelenzak leegslobberen. De auto ophalen in Weesp en onze tweede etappe zit erop.

Derde etappe