Na een verkwikkende nachtrust in ons brede bed ontbijten we tegen half negen. Willem heeft de tafel gedekt met allerlei heerlijkheden, van warme broodjes tot zelf gemaakte yoghurt met bramenjam. Gezellig met zijn vieren aan de grote keukentafel terwijl Willem zowel gezellig meebabbelt als onze wensen voorkomt. Ons met moeite van Willems verhalen los rukkend, gaan we tegen kwart voor tien de deur uit.
Een zonnige ochtend geschapen om te wandelen. We doorkruisen Braamt en lopen via een zandweg langs keurige villaatjes naar de heuvelrug. In het bos klimmen we door een watergeultje dat dienst doet als bospad de Hettenheuvel (86 m.) op en dalen langs een breder pad naar beneden. We wandelen op een vrijwel kaarsrechte weg door het bos tot er bij een gerst- en maïsveld een knikje naar links is. Daar komt een boodschap op onze gsm: vodafone meldt tweemaal dat we in Duitsland zijn en daar natuurlijk ook gebruik kunnen maken van haar diensten. Wat een zeur! Intussen is Jan erachter dat er twee dagetappes op de gps door elkaar lopen zodat we overstappen op het boekje. We hoeven alleen op de roodwitjes te letten die weer rechttoe rechtaan door het bos wijzen. Zo kruisen we de tweede asfalt weg, de Boterweg. Vroeger een belangrijke handelsweg tussen Zevenaar en Emmerich waarop vooral boter vervoerd werd. Zo lopen we ruim zes km. door het zonnige bos als het plots opener wordt en we op de volgende heuvel een kerktoren en een zendmast zien. Langs een heideveldje wandelen we verder door het bos en naderen de snelweg die langs raast. We gaan erover heen, dan door Rietbroek, een gehucht met één grote boerderij, langs een paar veldjes tot we een bankje bereiken, geschikt voor de lunch. Voor ons ligt een paar meter kasseien, onderdeel van het 'blote voetenpad' dat hier door veld en bos loopt. Je kunt er verschillende soorten ondergrond op blote voeten verkennen.
Een paar honderd meter verder lopen we Hoch Elten binnen. Enkele mooie villa's en op de heuvel de sint Vituskerk omringd door een bloemrijk, goed verzorgd kerkhofje. De sint Vitus is een prachtige, opgeknapte romaanse kerk; staat zelfs nog in de steigers. Op het dorpsplein staan een paar oude huizen en de Drususput, die nog uit de Romeinse tijd dateert. Dan is er nog een kunstwerk, een poort van twee immense stenen. Als je er doorheen kijkt heb je zicht op de Gelderse poort, het dal waar de Rijn Nederland binnenstroomt. Er is ook uitkijkpunt waar je kilometers ver het land van Kleve inkijkt met de eerste grote, hangende Rijnbrug. We dalen langs een wandelgeultje snel de heuvel af, gaan onder het spoortunneltje van de Betuwelijn door en steken een brug over die ons weer op Nederlandse grond brengt. Drie km. stappen en we zijn in Spijk, een slaperig dorpje aan de dijk; het enige café dicht. Nu volgt een lange wandeling over de dijk. Links de brede rivier en groene uiterwaarden met bloemrijke dijkbermen; rechts grindgaten en restanten van een oude steenfabriek. Zo bereiken we Tolkamer, met lege douanekantoren en een dorp opgestuwd in de vaart der volkeren door een fraaie promenade en elegante flats die uitkijken op de rivier.
Na een rustpauze met drankje lopen we langs het tuindorp de volgende dijk op. Gelukkig is hier een wandelpad door de ruige uiterwaarden tot we een brug oversteken en langs het recreatieterrein van 'de Bijland' verder gaan. De voormalige Bijlandse Waard is door zand- en grindwinning nu een recreatieplas met eilandjes en stranden. Door een drassig gebied vol bloeiende wilgenroosjes, springbalsemien en kattenstaarten bereiken we de dijk en gaan naar de veerpont 'Heen en weer', die ons naar de overkant brengt.

Millingen is een vriendelijk dorp. We landen bij de 'Taverne' voor een biertje voor we ons logeerhuis op zoeken. 't Grumke is een vrijstaand huis in een weelderige tuin. Ger, de vrouw des huizes ontvangt ons enthousiast. We drinken een frisje in haar tuin en ze wijst ons een gezellige slaapkamer. We krijgen de huissleutel mee als we gaan eten in 'de taverne': Jan aan de slibtongetjes; ik heb genoeg aan een salade nicoise. Samen met Ger kijken we nog even naar de Olympische spelen. Dan lonkt het bed.

volgende pagina