Puente Villarente - León

Weer tijdig op stap en gelukkig verlaat het pelgrimspad de grote weg zodat we rustig aan de rand van León belanden. Ik maak kennis met Claude, een frans sprekende Belg. We blijken een paar gemeenschappelijk interesses te hebben: kano varen en hij heeft een kleindochter met syndroom van Down en ik Janneke. Al babbelend bereiken we de buitenwijken van León. Er liggen een paar passerelles om de snelweg over te steken. Dan een brug over en we zijn in de voorstad. Intussen heb ik Hedy weer opgepikt in een plaatselijk café.

León is een mooie stad die druipt van geschiedenis. Een aantal bekenden gaan naar de albergue van de benedictinessen, wij zoeken een hotelletje via de VVV en vinden dat hartje León. Na een middagdut - tussen twee en vier valt in een Spaanse stad niets te beleven - gaan we de binnenstad in. Een pastoor opent de kerkdeuren en steekt alle lichten aan, niet voor ons maar hij heeft een begrafenis; wel laat hij ons graag zijn San Marcelo-kerk zien. Dan naar de kathedraal. Ik ben vooral onder de indruk van de brandglasramen en de gebeeldhouwde kapitelen en deuren. Veel is in restauratie. Het  sightseeiing treintje brengt ons langs de bijzienswaardigheden zodat we daarna zelf kunnen uitzoeken wat we nog willen. We treffen Dieter en Petra in fleurige kleding; uitgedost door de nonnen terwijl die opgelopen bedwantsen bestrijden. Zo aan de wandel wil ik toch niet te lang in de stad toeven. ´s Avonds gaan we nog naar een pelgrimsmis en de completen bij de nonnen wat ons 2 pelgrimszegens oplevert. Deze vakantie kan toch niet meer stuk met al die zegen.

We hoeven vandaag niet om 22 uur binnen te zijn dus genieten we nog van een avondwandeling door de nachtelijke stad.

volgende pagina