Zesde etappe, van Gennep naar Vierlingsbeek, zaterdag 11aug. 2012

 

We slapen uit voor ons doen. Gezellig ontbijten en nog wat babbelen. Rond kwart voor elf dropt An ons op het Europaplein in Gennep waar we de roodwitte draad weer opnemen. Langs een opgepimpte locomotief verlaten we het stadje door een nieuwbouwwijk, die er nog niet was toen ik hier woonde. We wandelen door de Heyense bossen waar het bos begeleid wordt om aan allerlei voorwaarden te voldoen en bovendien een mooi stukje natuur te zijn. De bewijzering is matig, dus maken we een ommetje. De gps is weer in vorm zodat hij meedenkt. We gaan onder de A77 door, dan even door de weilanden om weer het bos in te gaan. Plots bereiken we een open heidegebied waar geiten met fraaie horens grazen. Het blijken bokken en landgeiten die voor het onderhoud van dit natuurgebied zorgen. We lopen door het Quin, een natuurreservaat met enkele vennen gevoed door kwelwater en regen. Het is en schitterend gebiedje op een 30 m. hoog rivierduin. Op de juiste plek een bankje, goed voor het uitzicht en de lunch. Ik begin iets te begrijpen van de Maasduinen. Een stuk bos is kaal geslagen om de heide meer ruimte te geven. We kijken zo naar de grillige knoesten die de duinpan bezaaien dat we vier geiten bijna over het hoofd zien. Even later de koffiestop met vlaai in een mooie tuin. Zo bereiken we Afferden, een vriendelijk dorpje waar we het veer over de Maas nemen. We wandelen parallel aan de rivier. De zandweg loopt tussen de maasheggen door. Dit zijn ondoordringbare hagen, 3 à 4 m. hoog, van es, mei- en sleedoorn die de percelen begrenzen. Einde 19de eeuw verdwenen ze door de uitvinding van prikkeldraad en ruilverkaveling. Nu worden ze weer aangeplant vanwege hun natuur- en cultuurwaarde. Dan wandelen we door de Groeningsche bergen, een klein rivierduin beplant met naald- en loofbos met op open plekken bloeiende heide. De laatste heggen en we komen in Vierlingsbeek aan. Het dorp is in de ban van de kermis die vandaag begint. We tanken contanten en drinken ons dagelijks biertje bij 'de Wildeman'. Dan nog anderhalve km. naar Groeningen, waar we logeren.

We krijgen een luxe kamer met prachtige aquarellen van de hand van de gastvrouw. Als we opgeknapt zijn en wat gerust hebben maken we een praatje met onze gastfamilie en krijgen de fiets ter beschikking. Het wordt een rondje sightseeing Vierlingsbeek. Het is een mooi dorp met veel vrijstaande huizen. Tegenover het station is 'de vier linden'. Jan neemt een vier-linden-burger waar geen toetje meer bij kan. Ik val voor pangasius met tomatenpasta. Ook daar past geen toetje meer bij. In het strijklicht van de ondergaande zon fietsen we terug. We willen de finale van mannenhockey kijken. In ons bed volgen we de wedstrijd; ik met een half oog want dit verslag werk ik bij. Voor Nederland wordt het zilver. We slapen prima tot de dag stralend begint.

 

volgende