Cacabelos - Ambasmestas

Heerlijk om te pakken met licht en dat zelf te bepalen. Tegen zevenen een koekje noodrantsoen en op pad terwijl het langzaam licht wordt. Een paar km. verder vinden we een bar voor koffie met een croissantje. Daarna de heuvels in; een prachtige wandeling door de wijngaarden die in vol bedrijf zijn door de druivenpluk. Na een paar uur bereik ik Villafranca del Bierzo. Een mooi dorp in de bergen. Veel geschiedenis: pelgrims die vroeger daar strandden vanwege ziekte of erger, kregen er de volle aflaat waarvoor de gezonden nog moesten doorlopen tot Compostela. Bij de ingang van het dorp staat een mooi romaans kerkje dat weer eens dicht is. Daarna een imposant kasteel, half gerestaureerd, half in puin. Aan het dorp wordt ijverig gewerkt: huizen in verval hersteld, nieuwe huizen. Een mooie plaza mayor waar Hedy en ik ons tegoed doen aan churros, een Spaanse lekkernij waar je dik van wordt maar toch mag eten tijdens de camino want, je loopt het eraf. Er zijn wel vijf kerken in het dorp waarvan één open.

Daarna nemen we de camino duro (moeilijke weg). Dat hebben we geweten. De klim viel best mee en we wandelden hoog langs de flank van de berg. Prachtige vergezichten; het kon niet op. Na twee colletjes lopen weg door een schitterend kastanjebos waar Coraly ons opwacht. Daarna de afdaling: een ware kuitenbreker, zeer snel omlaag langs een stenig pad. Tegen drie uur in de middag komen we beneden in Trabadelo aan, op de gewone camino. Ik heb mijn voeten onmiddellijk in een bak koud water gestopt, ze deden zeer van moeheid. Enfin, een uurtje gerust, de voeten gemasseerd en verder door het dal van de Valcarce, een klaterend bergriviertje. Na een uur treffen we enkele  bekenden bij een bar (hoe kan het anders). Wij drieën lopen nog een dorp verder, naar Ambasbestas. Daar vinden we een albergue, een opgekalefaterde stal met 9 stapelbedden en in een hoekje 2 minibadkamers: een voor de vrouwen en een voor de mannen. Arme Hedy komt zelfs klem te zitten tussen bovenbed en balk. Een jonge fietser moet zijn benedenbed aan haar afstaan. 

We eten een lekker peregrino-menu in een plaatselijk restaurantje. Om 22 u. is het licht uit en ligt iedereen op een oor. Nog maar 180 km naar Santiago de Compostela.

volgende pagina