Derde etappe: Kortenhoef – Wilnis, op woensdag 5 juni 2013

Vandaag is de zon uitbundig van de partij. Dilène geeft ons een slinger tot Kortenhoef waar we letterlijk 'Oppad' gaan.
Oppad is een oud kerkenpad door weilanden en moerasbos. In de loop van de tijd was het in onbruik geraakt en door landeigenaren wederrechtelijk afgesloten. Dankzij de plaatselijke historische vereniging is het pad weer opengesteld. Dat sommige landeigenaren daar nog moeite mee hebben getuigen bordjes met 'Verboden toegang' zodat niet van het pad kan worden afgeweken. Het pad eindigt in 's Graveland bij een kruispunt van wegen en waterwegen. We steken ze over en gaan verder langs de 's Gravelandse Vaart. Na 'Tolhuis'- een oud tolhuis? – gaan we de Kromme Rade op. Het eerste stuk is geasfalteerd en daar liggen nog een handvol huizen. Bij de boerderij 'Pleitenburg' begint een graskade dwars door weiland en moerasbos. Rechts gecultiveerd grasland nu wat rommelig door gemaaid gras. Links wild weiland met russen of roestbruin en geel wuivend van zuring, gras en boterbloemen en diepgroen moerasbos. Dan waaiert de sloot uit tot een ruime plas met restanten van legakkertjes. Aan de horizon de skyline van Oud Loosdrecht: een kerkje en huizen verscholen in het groen. We steken de Horndijk, een asfaltweg over en gaan de Lambertszkade op. Deze kade loopt dwars door de plassen. Rechts klotst het water van de 'Wijde Blik', links beschermen wilg, els, eik en es de kwetsbare oever. Er zijn reeds veel legakkertjes door storm en wind weggeslagen en in de diepe petgaten terecht gekomen. Een vogelhut belooft heel wat aan vreemde vogels maar we zien een enkele wilde eend, een aalscholver en een paar meerkoetjes. Een paar riante moderne woningen kondigen de bewoonde wereld aan. We komen bij de Vecht, lopen een paar honderd meter stroomafwaarts om de brug bij Vreeland over te steken. Dan een trappetje af en we staan op de andere oever. Eerst gaat ons pad door de voortuintjes van enkele woonboten, dan bereiken we de asfaltweg langs de Vecht. Boerderijen, woonboten, oude huisjes, water en weiland: alles ligt te schitteren in de zon.
Zo bereiken we 'de Hoop', een oude molen aan het begin van de bebouwde kom van Loenen. Een paar foto's op een mooie bank in een gestileerd parkje. Een soort voortuintje van het tegenover liggende landhuis. Langs de fraaie, laatgothische kruiskerk – dicht natuurlijk – bereiken we het dorpshart en leggen aan bij 'De Heeren'. We zijn een kwartiertje te vroeg want het bruine café-eethuis gaat pas om twaalf uur open. Met ons komen vier fietsende dames aan die zich ook op het terras installeren. We lunchen lekker; hebben vandaag de boterhammen thuis gelaten.
Over een pad langs de Vecht lopen we naar Nieuwersluis, rechts een paar landhuizen links de Vecht met woonboten. Dan volgt een stukje langs de straatweg naar Breukelen. Een paar mooie landgoederen met dito huizen: 'Rupelmonde' en 'Sterrenschans'. Dan brengt een kaarsrecht fietspad door een bos ons naar de oever van het Amsterdam-Rijnkanaal dat we met de veerpont oversteken.

Honderd meter naar rechts kunnen we via een trap onder het spoor door en steken kort daarna de A2 over: een brug met metalen gaas zodat noch stenen, noch mensen met suïcideneigingen de snelweg kunnen bereiken. Nieuwer Ter Aa is een stil dorp zonder winkels, sluimerend in de middagzon. Er zijn wel plannen om het gemeenschapsleven aldaar nieuw leven in te blazen. Langs een wilgenlaantje en het kerkhof verlaten we Nieuwer ter Aa en bereiken een asfaltweg die we een paar honderd meter volgen. Daar gaan we de weilanden in over de 'Boterwal', een brede graskade tussen sloten en moerasrand. We steken de 'Bosdijk', een plaatselijk natuurterreintje met vijvers en bos, over en stappen de 'Veenkade' op, een houtkade tussen de weilanden. Als de weg overgaat in asfalt bereiken we na een paar honderd meter de Korenmolenweg.
Dat is drie kilometer lopen naar ons huis. Die weg kunnen we dromen dus laten we ons daar ophalen.