3 september 2011
Villarmento de Campos - Calzadilla de la Cueza
Onze kamergenote is al weg als wij wakker worden. Vlug gepakt en in de keuken vinden we alles om te
ontbijten: van brood tot broodrooster. Tegen achten op pad en in het volgende dorp een kop koffie. Villalcazar de Sirga, een klein boerendorp gedomineerd door een enorme, middeleeuwse kerk. Ze staat helemaal in de steigers om gerestaureerd te worden. Het is een bedevaartoord van de Witte Maria (la Virgen blanco). Anderhalf uur
later komen we Carrion de los Condes, een aardig stadje. We treffen meteen een paar kennissen op het terras en wisselen de laatste nieuwtjes uit over wie waar is. Bezoek aan alweer een middeleeuwse kerk en de kerk van Santiago die omgetoverd is in een museum met kerk- en eredienst-attributen.
Meestal lopen Hedy en ik apart omdat ons tempo verschilt. Dat is prima. Deze middag willen we nog een traject
van 17 km. afleggen. We gaan samen want het schijnt een lange, vrij saaie weg te worden.
Eerst lopen we langs een asfaltweg met populieren, wilgen en struiken erlangs. We eten wat brood bij de
vervallen ermita, Sta. Maria de Benevivere, die alweer gerestaureerd wordt. Er is ook een leuk hondje dat met plezier een stukje mee eet. Daarna verandert het landschap terug in de inmiddels bekende glooiende stoppelvelden zover het oog reikt. De weg is vlak en lang. We stoppen bij een picknickplek die veranderd is in een vuilstort want er staat geen vuilbak. We rusten wat want intussen straalt de zon. Dan stijgt de weg naar een heuvel en ik denk: daarachter ligt ons doel. Er volgt een hoogvlakte en als ik een vaal beige kerktoren zie denk ik aan een fatamorgana ... maar hij is echt: de kerk van Cazadilla del Cueza. De kerk ligt boven het dorp. De huizen zien we op het laatste moment. We belanden in een albergue met zwembad. We zijn aan de late kant dus het worden
bedden boven. Mijn voeten laten bungelen in het zwembad en even in het massage-apparaat en ik kom weer tot leven na een lange (28 km.) wandeling. Dan is het tijd voor het pelgrimsmenu in de enige bar die het dorp rijk is. Lekker konijn met friet, een salade vooraf en flan toe. Om 21.30 u. gaat het licht uit en ligt de hele meute op bed.
Morgen een beschaafdere tocht zodat ik nog wat puf heb.