Uitgebreid ontbeten en tegen negen uur op pad. De morgen is grijs en het heeft wat gemiezerd. Even rondkijken op de twee wierden waarop het oude dorp staat. Op elke wierde een molen, een kerk en oude huizen. Vooral de eerste wierde vraagt om gefotografeerd te worden.
Langs het Winsumer diep het dorp uit en dan door het weiland naar een onverwacht drukke asfaltweg die ons door een paar gehuchten naar Garnwerd leidt. Er is een café restaurant gevestigd in een oud herenhuis dat over het haventje uitkijkt. Op een bankje zitten de wandelvrouwen van gisteren even uit te blazen. Wij wandelen door het dorpje dat wel een open lucht museum lijkt, naar de kerk met zadeldak. Deze heeft wel de deur open maar blijkt toch gesloten te zijn. Terug over de brug waar in de dijk gleuven zijn aangebracht voor schotbalken. Die worden gebruikt om stijgend water tegen te houden. Eindelijk weet ik wat opgehaalde schotbalken zijn! Wat ik voor een schapen stalletje hield is het loodsje voor de opslag van de schotbalken. Langs het Reitdiep verder tot Wetzingersluis. Daar steken de rode wandelaarsters de brug over. Wij volgen het advies van onze gastvrouw en lopen een fietspad dat door de weilanden slingert. Op een wierde staat een oud kerkje met zadeldak: Oostum, het zowat fotogeniekste kerkje van Groningen maar met onze alternatieve route komen we er niet langs. We wandelen door het gehucht Hekkum en langs een paar herenboerderijen en belanden zo in Wierumerschouw: een haventje, een brug en enkele huizen.
Het weer is helder met af en toe een mager zonnetje. Wel dreigt een donkergrijze lucht in het westen. Langs de 'Paddepoelsterweg' vervolgen we het Pieterpad naar Wierum: een wierde met een paar huizen en een oud kerkhof. Ook de doden willen droog liggen. Daar haalt de bui ons in met een malse hagelbui en regen die toeneemt. We lopen door het open land. De rode wandelaarsters liggen even voor en zoeken beschutting in een ruime koeienstal. Wij volgen hun voorbeeld en eten daar een croissant als lunch. Als de regen dunner wordt stappen we weer aan. Onze wandelvrouwen in blauwe regencapes liggen weer voor. Aan het eind van de weg steken we het Van Starkenborghkanaal over via de 'Paddepoel' draaibrug. De paddepoelsterweg loopt verder door een groen gebied tot de eerste huizen van Groningen. We blijven door een parkachtige groenstrook lopen tot een oude begraafplaats. Dan volgt een lange straat met veel huizen uit het begin van de vorige eeuw. Daar halen we de blauwe wandelvrouwen in. Ze roepen ons terug als we een roodwitje overslaan. Nu wandelen we in het Noorderplantsoen, een langgerekt park met muziekkoepel, restaurant en een klassieke vijver. We zeggen de blauwe wandelvrouwen gedag want die reizen terug naar huis. Dan bereiken we het stadshart langs een haven en de A-kerk, een 13de eeuwse kerk die jarenlang een B-status had ten gunste van de Martinikerk. Toen ook al een kwestie van 'magt en regt'. Jammer dat ook deze kerk dicht is. Op de Vismarkt rusten we uit in 'De beurs', een grand café met veel historie, vernoemd naar de oude korenbeurs waar nu AH handel drijft. We doen ons tegoed aan koffie met appeltaart. Lopen nog naar de grote markt met de Martinikerk en daar achter het provinciehuis aan een groen plein met statige bomen. Langs het goudkantoor, de oude synagoge en de loopbrug van het museum lopen we naar de voetgangersbrug over het station. We staan pal voor ons logeeradres. Onze gastheer Jan Henkel is graficus. We krijgen een sober ingerichte studeerkamer met een prima tweepersoons bed. Na uitpakken, rusten en douchen wandelen we weer de stad in en eten op de markt bij 'De drie gezusters', lekker vegetarisch. Na de koffie huiswaarts via een andere route. Nu nog wat lezen en ons voorbereiden op de dag van morgen