Estella – Los Arcos.

Bij het vale licht van een straatlantaarn pak ik mijn rugzak in op het binnenplaatsje van de herberg; altijd handiger dan het geneuzel met een zaklamp. Een kop thee, een stuk brood en een yoghurtje met de 'spork' en we kunnen weer op weg. Door de stadspoort, Portal de Castilla, lopen we omhoog tot het kloostercomplex van Irache, om half negen nog hermetisch gesloten. Er tegenover de twee kranen van de Bodegas Irache, één met water en één met wijn. De wijn is een bescheiden straal maar te vroeg op de dag om ervan te genieten. Toch een leuke reclamestunt van de plaatselijke wijnboer, en dat alles onder het toeziend oog van Santiago. In Villamayor de Montjardin staat een prachtig Romaans kerkje met een paar albasten vensters – voor 1 euro goed te bewonderen – en een echt kaarsje aangestoken.
Dan volgt een eindeloos pad, 12 km. lang en de zon is weer volop van de partij. Na 9 km. biedt een bosje schaduw: ideale plek voor een broodje. Na 3 km. bereik ik Los Arcos dat oogt als een boerendorp maar bij binnenkomst alweer een oud stadje blijkt. Hedy heeft als slaapplaats 'casa de Austria' op het oog. We worden vriendelijk ontvangen door de Oostenrijkse hospitaleros en krijgen een zolder met dikke matrassen op de vloer. Zodra ik mijn bedje probeer val ik als een blok in slaap. Na een uurtje gedoucht en kleren gewassen. Het is een knusse herberg met allerlei gangetjes, zithoekjes en een balkonnetje. En... een goed uitgeruste keuken, dus Hedy praat onmiddellijk over zelf koken.
We pikken een terrasje, bezoeken de Santa Maria met haar koepel en kruisgang en weelderige altaren waar bekende en onbekende heiligen lijden en smart uitstralen. De stempel loop ik mis.
Inkopen gedaan bij een leuke vrouw en heerlijk gegeten: tomatensla met ui, olijven, maïs en sardientjes con pan. Ik installeer me op het balkon en kijk terug op mijn dag. Hedy komt erbij en we praten over wat ons deze weg doet gaan. Zij werd aangestoken door een luisterboek waarin Hape Kerkeling voorleest over zijn tocht naar Compostela. Twee jaar geleden liep ze reeds met haar zoon en een paar vrienden van Astorga naar Santiago. Nu gaat ze alleen. Voor mij een 'rite de passage' nu Froukje en vooral Janneke de deur uit zijn; inluiden van een nieuwe levensfase. We willen beiden meer bezinning en God ontmoeten. Hoe doe je dat?
Na een kop thee is het bedtijd en voor het eerst de hele nacht heerlijk geslapen.

Waar ligt Los Arcos ? 

volgende pagina