Vijfde etappe: Leiden – Wassenaar
Tegen half twaalf stappen we op bus 123 naar Woerden en verder met de trein naar Leiden waar we tegen kwart voor één aankomen.
Het is een grijze dag maar droog. Bij het station pikken we onze wandelroute weer op. We wandelen langs de 
Morspoort, over ophaalbruggetjes dwars door het historische hart van Leiden. We volgen een stukje oude stadswal, nu park, en komen in een statige wijk met huizen uit de dertiger jaren vorige eeuw. De huizen en flats worden nieuwer en zo bereiken we het Rijn-Schiekanaal dat we na een paar honderd meter oversteken. Het pad gaat door een parkachtig landschap van Cronestein. De anemonen, narcissen, speenkruid, paardebloemen bloeien in grote partijen. Boerderij Nieuw Cronestein is een oude bekende. We gaan onder de Lammebrug door en lopen langs de vliet. Links staan allerlei huizen en huisjes, van boerderijen tot oude en nieuwe villas. Achter de huizen strekken weilanden zich uit tot de snelweg. Zo bereiken we Voorschoten dat zich aankondigt met een residentiële wijk vol kapitale villas en drie hoge flats. We steken de Vliet over en wandelen via een park een eenvoudiger, zij het nog statige wijk met huizen uit de zestiger, zeventiger jaren binnen. Er liggen de nodige sloepen voor de deuren. Een bescheiden woonwijk leidt naar het oude dorp. Voorschoten blijkt al stadsrechten te hebben sinds de dertiende eeuw, gekregen van Floris V. Een verrassend oud centrum met kerk, molenhuis, ambachtshuis van de baljuw en een drukke winkelstraat met de nodige boetiekjes waar je je geld kwijt kunt. Bij de Hema drinken we koffie XL; daar zijn we aan toe. Door een moderne wijk verlaten we Voorschoten en wandelen, vermoed ik, om een oud landgoed 'Rosenburgh' omgeven door een slotgracht. Nu is er een kerkhof, een kinderboerderij en aanverwante nering zoals een hertenpark, hoenders en struisvogels. We volgen een stuk de spoorweg en gaan er dan onderdoor. We wandelen weer door uitgestrekte landerijen en langs het landgoed Eikenhorst. Bij een ingang staat een discreet bordje: geen toegang en een paar honderd meter verder twee marechaussees, verscholen in het groen. We komen bij een villawijk die als naaste buren van de nieuwe koning hem via een bord een goed koningschap toewensen. Er onder een bed van oranje viooltjes. Via een tunnel gaan we onder de A44 door en houden beraad op een boomstammetje. Welke kant ligt Wassenaar dorp en de pizzeria? We gaan de landgoederenroute langs kasteel Oud-Wassenaar, het witte 'Rust en Vreugd', nieuwe flats met dure appartementen, de landhuizen 'Wiltzanck' en 'De Pauw'. Intussen zijn we erachter dat we de verkeerde oversteek genomen hebben en 5 km. terug lopen. Intussen krijgen we honger en genoeg van de landgoederen. Ruim half zeven lopen we het winkelcentrum van Wassenaar binnen en leggen aan bij het eerste en gelukkig best eetcafé: Broeders. We genieten van de kabeljauw met ham met tomatensalsa en friet. Een dessert kan er nog bij.
Na de nodige omzwervingen bereiken we ons slaapadres, een boerderij in Noord-Wassenaar, bij vrienden op de fiets. We worden ontvangen met koffie en gezellige praat. Onze bedjes wachten en we krijgen alles wat we nodig hebben.
